Fietsen rond het Comomeer. Met Alberto naar de Ghisallo…

Als we wielervrienden over onze trip naar Bellagio aan het Comomeer vertellen zien we lichtjes in de ogen. Dat gebied is een walhalla zeggen ze. De Champions League voor amateur en prof. Al snel komen de verhalen over de Ghisallo en de Muro di Soramo. Over Bauke Mollema en de ronde van Lombardije van 2019. Als je die op je Strava hebt staan tel je echt mee.

Zelf zijn we meer van het voetbal en hardlopen met soms een uitspatting op de mountainbike. Dat moet voldoende zijn voor onze fietstocht die we gaan maken met Alberto Elli denken we. Elli reed 11 keer de tour, werd een keer zevende en droeg vier dagen het geel.
Na het actieve leven als renner en ploegleider koos hij voor een fietswinkel naast het wielerhotel Il Perlo. Alberto was na 30 jaar klaar met het wereldje en fietst nu met plezier samen met de gasten van het hotel door de adembenemende omgeving.

De diepte in

Na het afstellen van de fiets duiken we meteen de diepte in richting Bellagio. Wielrennen voor dummies heeft ons niet bereikt en daarom gaan de eerste paar haarspeldbochten als een vierkant. We ontdekken daarom ook pas in het dal dat je ook gewoon met je handen op het stuur kan remmen. We misten de beugels op het stuur van veertig jaar geleden al. Gelukkig kent Alberto het merk Scapino van onze fietsbroek niet anders was hij überhaupt niet aan een rit met een fietsclown begonnen, hij doet dit voor z’n plezier bevestigd hij later. Ja, we horen je gegniffel over zoveel fietsonbenul. Lach gerust, dit verhaal komt best goed.

Alberto heeft ons gerust gesteld dat hij de ‘easy tour’ van 60 km met ons doet. Mooi is het eerste deel in ieder geval deels over de oude Romeinse weg Strada Regia direct langs het meer. We genieten van de vergezichten en zwaaien naar George (Clooney) aan de overkant in Laglio die onlangs Obama op visite had. De auto’s waar we wat angst voor hadden hebben vaker fanatieke fietstoeristen gezien en respecteren onze ruimte op de weg.
De gympies van onze landgenoot die meerijdt in een 15 euro US Postal gele trui van AliExpress, geven een gerust gevoel. We zijn niet de enige voor wie het fietsen geen mythische vormen aanneemt denken we.

Pauze in Como

Na een paar fotomomenten bereiken we het fraaie Como en begeven ons op z’n Italiaans tussen de auto’s en over de trottoirs, slingerend langs kinderwagens en de flanerende jetset.
Como is een mooie stad. Schitterende Duomo, mooie piazza’s. Even pauze, cappuccino, cola, donut. Dankjewel Alberto, dit wordt een leuke rit is onze overtuiging. De VAM-berg uit de ronde van Drenthe komt uit de oude doos van de Italiaan en we leren ook dat de Raboploeg in zijn tijd niet populair was met praatjesmakers Dekker en Boogert voorop.

Het serieuze werk

Stiekem vonden we sommige heuvels in het eerste deel al best pittig. Volgens Alberto begint nu echter het serieuze werk. Met de donut als legale doping zal ons weinig gebeuren praten we ons moed in. Maar dan gaat de weg omhoog, niet heel even maar heel lang en niet een beetje maar heel veel. Beelden uit de tour flitsen door ons hoofd. Zo gaat het dus op de Col de la Madeleine  en de Croix de Fer. Parijs is nog heel ver.

Het respect voor onze fietsende vrienden groeit met de meter. De hartslag gaat omhoog, we geven alles om niet bij Alberto te lossen. Onze landgenoot in het geel raakt achterop, het elastiek staat op breken, dat sterkt de moraal. De hardloopconditie werkt ook op twee wielen.

Vlakke stukken volgen, het gaat lekker maar de batterij is geen Duracel. Dat merken we als er weer een paar klimmetjes opduiken. De inspanning van even geleden is niet goed verteerd. Een technische stop geeft even lucht maar niet voor lang. En we moeten nog naar de Ghisallo….

De duivel

Soms denken we dat de duivel Alberto op z’n hielen zit maar die zou de Madonna die aanstaande is moeten vrezen. Nee, het is vooral het onweer dat ons wil inhalen. Alberto wil droog de finish over. Met z’n geschoren kuiten geeft hij nog eens extra gas met onze landgenoot in z’n provocerende gele trui in het kielzog. Je zich in het dagelijks leven, op een herenrijwiel over vlakke wegen voortschrijdende verslaggever roept stiekem om z’n moeder.

Maria wacht echter tien kilometer verderop. Ze zit warm en droog in de Madonna del Ghisallo, het bedevaartsoord voor de wielrenners. Een kapel als een wielermuseum met beroemde truien en fietsen, relikwieën uit de wielerhistorie waar we ons snel aan hopen te vergapen.
Vooralsnog denken de benen alleen aan stoppen. Iedere bocht bidden we voor een klein stukje vlak. Soms menen we een sadistische grijns op het gelaat van de grijzende ex-prof voor ons te ontdekken. Sportief als we denken te zijn worden we vandaag volledig afgeschminkt. Afzien is het devies en wachten op troost van de heilige maagd. Die volgt even later.

De hel lijkt voorbij

Een bijzondere plek doemt op met beelden van Italiës grootste wielerhelden. Legendarische fietsen hangen in de kerk. Dit kan alleen maar in Italië. De hel lijkt voorbij. Het paradijs is aanstaande met een lange afdaling naar Bellagio.

Het natuurgeweld is echter sneller dan onze fraaie in fel oranje uitgevoerde Pinarello fietsen. Het komt met bakken uit de hemel. De weg die soms meer dan 10% daalt verandert bijna in een kolkende rivier van haarspeldbochten. Stapvoets laten we de dunne bandjes over het asfalt lopen. We ruiken de stal maar heel aankomen is wel zo prettig.

Het hotel is in zicht, de teller staat op geen 60 maar 70 kilometer met meer dan 1000 hoogtemeters. We danken God  dat hij ons zondaars nog niet bij zich heeft geroepen. Drijfnat wacht de hete douche en een colaatje die we anders nooit drinken.

Het was een memorabele ervaring en langzaam maakt een klein beetje trots zich van ons meester. Als onervaren racefietser 70 km lang het wiel van Alberto proberen te houden is best een prestatie. Dat het voor hem een ‘walk-in-the-park’ was en dat hij ons op het donkerste moment zeker een paar honderd meter een duwtje in de rug gaf, houden we lekker tussen ons.

De dag zit er op. Het lijf wil bevoorrading, een infuusje uit de koelkast en vooral het leven horizontaal voortzetten. We kijken Alberto nog even vragend aan en danken voor zijn begrip. Hij hoopt vast op een paar doorgetrainde Mamils de volgende dag…

De ronde van Lombardije wordt dit jaar op de Italiaanse feestdag Ferragosto gereden, 15 augustus. Alberto kan je boeken via het Hotel Il Perlo Panorama in Bellagio.

Fietsen rond het Comomeer

Fietsen rond het Comomeer