CampaniëNapelsNieuwsStedenVakantie

Stedentrip in het rauwe Napels

Is Italië het land van de opera? Dan is Napels de tragikomische opera zelf. Dit was immers de stad van koningen en overheersers – van de Grieken tot de Noormannen. Zij namen elk hun deel, maar nóóit de Napolitaanse ziel. Die is gebleven. Zo hebben de Napolitanen nog altijd hun twee gezichten, met littekens en tranen enerzijds en de lach van het masker aan de andere zijde. Een must see voor Italiëgangers, want er is geen stad met meer karakter. Boek daarom eens een stedentrip in het rauwe Napels.

Napels zucht onder het verleden, gaat gebukt onder terreur en verdriet, maar toont zich nooit verslagen. Het grote geluk wacht ze immers, zo is de stadsmoraal. Het maakt een rauwe stad met een kleurrijk verleden, waar je niet snel uitgepraat en uitgekeken bent. Hoewel de derde stad van het land de grote toeristenstroom vooral naar het ommeland ziet trekken – de Vesuvius, het eiland Capri en de Amalfitaanse kust – heeft ze binnen de stadsgrenzen ook veel te bieden. De musea en kerken hebben hun eigen verhalen, de muziekcultuur is rijk, de pizza authentiek en de presepi (kerststalletjes) mogen deze dagen uiteraard niet overgeslagen worden.

Stedentrip in het rauwe Napels
Via San Gregorio Armeno ook wel Via del Presepe genoemd

Ja, het is volop Buon Natale in Napels! Vergeet de Duitse kerstmarkt, Napels heeft er pas écht werk van gemaakt. Van 8 december (Festa dell’Immacolata Concezion) tot Driekoningen is de hele stad in de ban van Jozef, Maria en alle stalfiguren. Het bouwen van stalletjes en andere kerstartikelen is in Napels een eeuwenoude traditie. Er is zelfs een hele straat aan gewijd: Via San Gregorio Armeno, ook wel Via del Presepe genoemd. Het is deze dagen schuifelen geblazen in het smalle straatje, waar verdeeld over tientallen ateliers honderden sierkunstenaars werken aan traditionele, maar ook moderne kerststallen en -figuren.

Vreemde figuren

Tja, de os en ezel mogen dan heilig zijn, ze moeten hun stalplaats delen met de vreemdste figuren. Politici, voetballers, zangers en striphelden, in Napels is voor iedereen plek in de herbergstal. Kaskrakers voor deze kerst? Meghan en Kate, maar ook de paus doet het weer goed dit jaar.

Naast de kerststalletjes zijn er allerlei handgemaakte voorwerpen te koop, zoals schilderijen, keramiek, terracotta en glaswerk. Bovendien vind je in deze periode rondom de Via San Gregorio Armeno sfeervolle markten, exposities en traditionele processies.

Arme stad, rijke cultuur

Stedentrip in het rauwe Napels

Eerlijk is eerlijk, het nachtleven van Napels was voor menig schrijver en filmmaker een dankbare inspiratiebron om de praktijken van de maffia op te voeren. Het is een vertekend imago van de stad, die overigens al vele jaren strijdt tegen de ‘zwarte hand’. Om tegenwicht te bieden aan het Sodom en Gomorra van de onderwereld, ontstond in de 18de eeuw de volkse verlichting in de bovenwereld. Napolitanen zochten hun toevlucht en afleiding in de theaters en rond de podia.

Het is daarom dat Napels nog altijd bekend is om zijn opera’s en canzone Napolitana (volksliederen). Liedjes als O sole mio, Funiculì Funiculà en Marechiaro groeiden zelfs uit tot klassiekers en klinken nog altijd in de grootste operahuizen. Op de bucketlist voor je stedentrip in het rauwe Napels.

Wie deze winter door de straten van Napels slentert, zal ongeacht het tijdstip naar binnen worden gevraagd en tot meezingen worden genodigd. Het is namelijk met recht een volkslied van de stad geworden.

Daarnaast heeft Napels wereldberoemde artiesten voortgebracht als Sophia Loren, Toto en Eduardo de Filippo. Zij droegen op hun beurt ook een steentje bij aan het culturele karakter van de stad en het is dan ook niet zo verrassend dat voor het tellen van de theaters in Napels vier handen nodig zijn.

Bezienswaardigheden

Teatro San Carlo

Stedentrip in het rauwe Napels
Teatro di San Carlo

De catalogi van Bellini, Diana en het Totò laten grote namen zien, maar voor de allerbeste opera in Napels moet je beslist naar het vermaarde Teatro San Carlo (anno 1737!). Ondanks de ruim 3.000 stoelen is het verstandig om vanuit Nederland alvast een kaartje te reserveren. Lukt dat niet, probeer dan als alternatief eens een typisch Napolitaans toneelstuk te bezoeken. Het dialect is even wennen, maar beschouw dat maar als een vorm van toeristische inburgering.  

Lees meer over Italiaanse theaters en Italiaanse theatercultuur.

Piazza Bellini

Stedentrip in het rauwe Napels
De Spaccanapoli is zo’n beetje de enige rechte straat van de stad

De Spaccanapoli is zo’n beetje de enige rechte straat van de stad, maar dit is dan ook de slagader die de ene kant van het historisch centrum verbindt met de volksbuurt Forcella. Je vindt er ontelbare bars, winkels en restaurants. Napels geniet, tegen de verwachting in, een rijk uitgaansleven. Restaurants, bars, clubs en discotheken zijn tot diep in de nacht geopend, want ook als de theaters leegstromen, willen de cultuurliefhebbers nog graag even een hapje of een glaasje genieten. De hipste uitgaansbuurt ligt rond de Piazza Bellini en Piazza Santa Maria la Nuova.

Funicolare

Bij het schallen van O sole Mio en andere levensliederen komt u ongetwijfeld ook de woorden funiculì en funiculà tegen. Enig idee waar ze voor staan? Het gaat over een treintje dat in het verleden de Vesuvius beklom. Dit soort treintjes tuft nog steeds in Napels, maar dan vanuit het centrum naar hoger gelegen wijken als Vomero en Posillipo. En retourtje met de funicolare is trouwens ook een fijne ontsnappingsroute voor als het even te druk wordt in het centro storico.

Margherita

Aangezien de oude Grieken al betrapt werden op het eten van plat brood, belegd met olie, kruiden en kaas, wil ik voorzichtig zijn met authenticiteit. Feit is dat de wereldberoemde pizza Margherita eind 19de eeuw werd ontdekt in Napels. En ergens rond 1000 n.Chr. werd het woord pizza voor het eerst gebruikt in een officiële tekst in het bij Napels gelegen havenstadje Gaeta. Tja. Hoe dan ook, de Napolitanen weten er als geen ander weg mee, dus wie Napels bezoekt zal er aan moeten geloven. L’Antica Pizzeria Da Michele is daarvoor de juiste plek. Het is niet bepaald het meest sfeervolle restaurant, maar eenmaal een hap van Margherita genoten, vergeet je dat direct. Ook Brandi (foto boven) is een klassieker. De keuze is overigens beperkt tot de authentieke Napolitaanse pizza’s en zo hoort dat.

Ondergronds

Stedentrip in het rauwe Napels

In plaats van omhoog liever naar beneden? Dat treft, want Napels heeft een spiegelstad onder de grond. De bodem onder de stad bestaat voor een groot deel uit tufsteen en vulkanisch materiaal dat door de Grieken en latere bewoners van Neapolis is gebruikt om hun stad uit te breiden. Zo ontstonden gigantische holle ruimtes onder grond, met een gezamenlijke oppervlakte van meer dan 600.000 vierkante meter! Op verschillende punten kan er afgedaald worden om dit ondergrondse Napels te zien. Bijvoorbeeld bij Napoli Sotterranea, of bij de Tunnel Borbonico. Hier zie je hoe de Napolitanen ten tijde van de Tweede Wereldoorlog hun ondergrondse stad als schuilkelder gebruikten.

Italiaanse meesters

Even buiten het centrum van Napels, in de volkswijk Forcella, staat de kerk Il Pio Monte della Misericordia. Hier hangen de beroemde Zeven Werken van Barmhartigheid van Michelangelo Merisi da Caravaggio. Velen zien hierin het lijden van de Napolitanen afgebeeld. Boven op de heuvel Capodimonte staat het mooiste museum van Napels, alleen geen toerist die het weet te vinden. En het verkeersbureau doet weinig moeite mensen te trekken. Resultaat: je loopt helemaal alleen door een koninklijk paleis. Aan de muren hangen ook Botticelli’s en Titiaans. (bron: National Geographic)

Caffè

Zoals de Napolitanen alleen maar echte pizza eten, zo drinken ze ook alleen maar echte caffè. Dat is een cappuccino bij het ontbijt, zoals ook elders in Italië gebeurt, en een klein kopje tussen stappen en slapen. Hiervoor gebruiken ze het liefst de Napolitaanse caffettiera. Deze percolator bestaat uit twee metalen cilinders; één voor de fijn gemalen koffie en één met een tuitje. Er komt dus geen stoomdruk aan te pas, maar slechts een vlammetje dat na een paar minuten een fijn slaapmutsje produceert. De koffiezetter is uitgegroeid tot een souvenir-klassieker. Dat magneetje op de koelkast gaat tenslotte ook een keer vervelen… 

Een retourtje met de funicolare is trouwens ook een fijne ontsnappingsroute voor als het even te druk wordt in het centro storico .

Meer Napels!

Il Giornale is dol op Napels dus we schrijven er vaak over. Lees de tips van Locals, lees over het nachtleven, over de metro, over de symbolen van de stad, het bijgeloof , de kerststallen en lees een ode. Tenslotte ook tips van de Nederlandse modeman Cavallaro.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back to top button