Ontdek Locri in Calabrië!

Locri, horen we je nu denken… Waar ligt dat dan? Ook op de redactie moesten we het even opzoeken. We kamen het op het spoor toen het zich kandidaat stelde voor culturele hoofdstad van Italië in 2025 . Maar dat werd het niet…

Het is een kleine plaats met maar 13.000 inwoners aan de zuidwestkust van Calabrië. Niet direct op de route inderdaad. De keer dat wij dit deel van Italië doorkruisten maakte het om eerlijk te zijn geen onuitwisbare indruk. Dat er weinig geld in het laatje kwam was duidelijk zichtbaar.

Nederlands tintje

Onontdekt is dit deel van het land in ieder geval. Om daar wat aan te doen en meteen wat meer geld te verdienen kwam de Locridestreek dus met een plan; de kandidatuur voor culturele hoofdstad Italië in 2025. Een bidbook en logo zag het licht. En dat logo heeft een interessant Nederlands tintje. De mozaïeken van de bekendste kunstenaar uit de buurt Nik Spatari zijn daarin verwerkt. Hij overleed in 2020 op 90-jarige leeftijd en was daarvoor heel lang samen met de Nederlandse Hiske Maas. Zij trok al in 1970 naar Italië. De twee bouwden met hun eigen kunst een prachtig museum in het plaatsje Mammola, het MuSaBa. Hierin staan sculpturen, mozaïeken, schilderijen en andere buitengewoon kleurrijke kunstuitingen. Het museum zou een belangrijke plek krijgen als Locri de uitverkiezing had gewonnen, maar dat deed het dus niet. Misschien ook maar goed, dan blijft het nog een beetje geheim.

Oude tempels, theaters en forten

Wij keken jaren geleden misschien met een te vluchtige blik. Het prachtige nationaal park van Aspromonte en het Silamassief hadden we in ieder geval wel ontdekt. Locri ligt ook nog eens aan zee dus dat zijn in ieder geval twee belangrijke ingrediënten voor een bezoek. En er is dus veel meer lezen we in de folders. Griekse theaters en heiligdommen, Romeinse baden, Dorische tempels, Byzantijnse kerken en Normandische forten. In totaal doen er in de hele streek 42 gemeenten mee en die vormen dus een artistiek mozaïek waarmee het gekozen logo wordt verklaard. Het is de eerste keer dan een gebied zich kandidaat stelt als culturele hoofdstad. De streek kan in ieder geval wel wat positief nieuws gebruiken want meestal gaat het over de structurele sociale en economische problemen die dit deel van het land al zo lang teisteren.

Ondanks dat ze niet wonnen, gaat een aantal projecten gewoon door liet de projectleider weten. Overigens won Agrigento op Sicilië wel de titel Culturele Hoofdstad 2025.

Nik en Hiske

Het verhaal van Hiske en Nik is bijzonder. Hij Calabrees, zij een Nederlands meisje uit een welvarend gezin. Zeilen en hockey deed ze.  Studeren, man, trouwen, gezin. Zo was het voor haar uitgestippeld. Maar dat zag ze niet zitten. Tekenen en schilderen deed ze al vroeg. Later kreeg ze de kans om naar de kunstacademie in Amsterdam te gaan. Vanuit daar trok ze wijde wereld in, het hart voor de kunst volgend. Noord-Engeland, Londen, Parijs, Lausanne en New York trokken voorbij.

Nik en Hiske ontmoetten elkaar in Parijs en gaan later wonen in Milaan. Ze reisden de hele wereld over met hun kunst, ze exposeren en winnen prijzen. In 1969 vestigen ze zich in Calabrië, de geboortegrond van Nik. Ze komen terecht in het plaatsje Mammola met uitzicht op de Ionische zee, in het oude hart van de Locride streek. Hun terrein met het oude klooster van Santa Barbara was woest en ledig. Een jarenlang gevecht met de natuur én de lokale bureaucratie volgde maar de twee hielden vol. Ze wilden hun droom waarmaken. Het werd Musaba, het enige openluchtmuseum in Calabrië en één van de weinige in Europa. Een experimenteel centrum voor schilderkunst, beeldende kunst en architectuur. 7 hectare omvat het terrein met monumentale werken en er is een het gastenverblijf.

Nik overleed in 2020. Hiske zet hun werk voort.