algemeenItaliaanse samenlevingNieuws

NOS zoekt nieuwe Italië-correspondent

Is dit je kans?! De NOS is op zoek naar een nieuwe correspondent in Italië. Na vier jaar zit de termijn van Mustafa Marghadi erop. Reageren kan tot en met 28 maart.

Reisjournalist of restaurantrecensent, ze dromen ervan op de school voor de journalistiek. Het correspondentschap behoorde altijd tot diezelfde categorie, als een kroon op de carrière en slechts voorbehouden aan ervaren journalisten met voldoende wijsheid om een heel land te doorgronden. Wat een baan: ’s morgens even naar de kiosk voor de kranten van de dag en vervolgens op zoek naar informatie die ook de moeite waard is voor Nederlandse lezers.

Maar die tijd is voorbij. Tegenwoordig moet de correspondent actief op pad door het hele land. Moet hij of zij zelf de foto’s en video’s maken voor alle type media, en kan er op ieder uur van de dag een verhaal worden geëist. Maar als er wereldnieuws is mag je je dan ook Bekende Nederlander noemen. Zo hingen we het afgelopen jaar aan de lippen van Maarten van Aalderen (De Telegraaf), Marc Leijendekker (NRC), en Mustafa Marghadi (NOS) voor het nieuws uit Italië. Hier begon immers de coronacrisis in Europa. Die laatste houdt er nu mee op voor de NOS. De omroep wil graag iedere vier jaar een andere buitenlandcorrespondent. Mustafa stopt eind juni. Solliciteren maar!

Wat moet je kunnen als buitenland correspondent?

De NOS ziet graag een ‘multimediaal correspondent’ met een sterk nieuwsgevoel. Je moet zelfstandig nieuwsbijdragen en reportages maken voor het NOS-Journaal, Nieuwsuur, Radio 1 Journaal, Met het Oog op Morgen en Nieuws en Co. Verder moet je niet bang zijn om live op radio en TV te komen.

Een andere taak is het schrijven van verhalen voor de website en vragen beantwoorden op de sociale media. Belangrijk is dat je het internationale nieuws op de voet volgt, en daarmee de kern uit een complexe situatie kan vertalen naar een begrijpelijk nieuwsverhaal. En dat onder grote tijdsdruk. Geen negen tot vijf baan dus.

Ervaring met het werken voor tv, radio, online en sociale media is wel handig, dat is duidelijk. Specifiek voor Italië moet je veel weten van de politieke, economische en maatschappelijke ontwikkelingen in het land.

Geen vaste baan

Ben je zo’n topper reken dan niet op een vaste baan. Ook dat is bijna verre geschiedenis in de journalistiek. De NOS biedt wel een afnamegarantie voor een paar jaar. Daarvoor mag een rekening sturen op basis van de NOS-freelancevoorwaarden en tarieven. Kers op de taart is de deelname aan de correspondentendagen bij de NOS.

Reageer via deze link.

Update juni 2021

Inmiddels is er een nieuwe correspondent Italië gevonden. Lees meer.

Nieuwe correspondenten

Anook Boone, RTL en het FD

Vorig jaar wisselde ook RTL en De Volkskrant al van correspondent. Bij RTL Nieuws volgde de 31-jarige Anouk Boone Eveline Rethmeier op. Boone studeerde journalistiek in Rotterdam en woonde en werkte eerder in Italië. Zo was ze coördinator bij het luxe lifestylemerk Stefano Ricci en pr-medewerker bij modeketen Brunello Cucinelli.

Hoofdredacteur Harm Taselaar van RTL Nieuws was erg blij met de benoeming: “Italië is een groot nieuwsland en er zijn visueel prachtige reportages te maken. Het is een goudmijn voor een correspondent, dus Anouk kan blij zijn met dit gebied. Wij zijn zeker blij met Anouk, een toptalent.” De reactie van Boone, vanuit Italië: “Italië raakt bijna iedere Nederlander, of het nou via de politiek is, of economisch, of cultureel. Het land staat bol van de paradoxen en is in al z’n eenvoud complex. Ja, dit is een droombaan.”  

Van Gool voor Van der Ploeg

De Volkskrant wisselde vorig jaar de 27-jarige Rosa van Gool voor Jarl van der Ploeg in de Italiaanse spits. We vroegen haar toen om een eerste reactie:

“Het zou overdreven zijn om te zeggen dat ik altijd al droomde van een baan als journalist, maar sinds het begin van mijn studie heb ik journalistiek wel in gedachten gehad. Uiteindelijk heb ik de hoofdredactie denk ik kunnen overtuigen dat ik de juiste vrouw ter plaatse ben met een paar verhaalideeën. Nee, die ga ik nog niet prijsgeven, haha.”

Hoe heb je Italië aangetroffen bij de wisseling van de wacht?

“Leeg. In Rome is het vergeleken met andere jaren echt erg stil op straat. Dat komt door de toeristen die nog steeds ontbreken. Als je door het schilderachtige toeristische wijkje Trastevere loopt bijvoorbeeld. Jarl van der Ploeg schreef een uiterst vermakelijk boek over zijn verwonderingen in Italië dan zie je restauranthouders wel om 11 uur ’s ochtends hun terras opbouwen, maar met een grote moedeloosheid. Want ze weten dat er bijna niemand komt eten. Dat is triest. De stemming is niet heel opgewekt en dat is te begrijpen.”

Jarl van der Ploeg en de lockdown

Rosa verving dus Jarl van der Ploeg die op zijn 28ste naar Rome toog. Vier jaar later keerde hij terug. “Natuurlijk is het dubbel om nu weer in Nederland te werken. Ik ben journalist immers, maar persoonlijk vind ik het niet heel erg om nog een lockdown mee te maken. De eerste duurde nota bene 64 dagen, waarbij je dus alleen maar thuis zat, op een boodschap na. En dan lijkt het ook nog eens niet geholpen te hebben. Dat Italië had ik vier jaar geleden niet voor ogen. En eerlijk gezegd hoopte ik tijdens de Giro d’Italia dat Italië ook weer een beetje terug te zien. Het leek beter te gaan namelijk, maar hoe noordelijker ik kwam, hoe slechter het weer ging. Nee, niet bepaald een feestelijke afscheidstournee. Ik heb een droevig land achter me gelaten.”

Jarl van der Ploeg schreef een uiterst vermakelijk boek over zijn verwonderingen in Italië. Hier te bestellen.

Covidioti

“Ik hoor nog de mooie volzinnen van de premier over veerkracht en nationale trots, toen hij bij het begin van de crisis avond aan avond het volk toesprak. Het werkte: samen zetten we de schouders eronder. Maar acht maanden later concluderen de brave Italianen dat de saamhorigheid niets heeft opgeleverd. Dat maakt niet alleen verdrietig, maar het zorgt ook voor onrust. Er zijn zoveel vraagtekens bij het huidige coronabeleid, dat zogenoemde ‘Covidioti’ van zich laten horen. Het heeft ook met angst en zorgen te maken, want de diepe zakken van de Italianen zijn leeg. De regering probeert de bevolking wel te steunen, maar zwartwerkers in Napels hebben daar geen boodschap aan. Zij zijn afhankelijk van de maffia en dat is zorgwekkend, ja. Maar ik heb de afgelopen jaren ook geleerd dat Italianen creatief en veerkrachtig zijn. Het land ging wel vaker door een diep dal en kwam er altijd weer bovenop. Ik wens het ze van harte toe, maar wel vanuit Nederland.”

Italiaanse gebarentaal tijdens het interview met Vaticaan Correspondente Andrea Vreede in 2012. Il Giornale Hoofdredacteur Marco Bosman luistert aandachtig. Lees het hele interview hier terug

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back to top button