Door: Tess van Daelen
Lerici een verborgen stadje in Ligurië langs de bekende toeristische routes. Hier vieren de Italianen zelf vakantie. Het is een ideale uitvalsbasis voor de Cinque Terre en de hoogtepunten van Toscane.
Waar ga je heen als je op maandag 1 augustus besluit nog naar Italië op vakantie te willen? Ik en mijn vriend hadden al vanaf mei gezocht naar een betaalbare vacanza voor ons en de kids, maar uiteraard was elk glampingverblijf, elke AirBnB-bestemming en elk vakantiehuisje al lang en breed verhuurd. Die vakantie met z’n allen besloten we naar volgend jaar te verzetten. Maar toen begon het in de eerste week van augustus, een week waarin we zonder kinderen zouden zijn, tóch te kriebelen. Ik was al te lang niet in de laars geweest en samen met mijn liefde naar Cinque Terre stond stiekem al het hele jaar bovenaan mijn to do. ‘Andiamo dan!’, zegt mijn vriend en vanaf het terras in Amsterdam gaan we die maandagavond op zoek naar een accommodatie aan de Ligurische kust.
Meteen geboekt
De eerste tien hits zijn verschrikkelijk; van vervloekte villa tot martelkamer, hier wil je niet dood gevonden worden. Tot mijn vriend opeens op een appartement in Lerici klikt. Typisch Italiaans, met drie kamers, twee balkons en als je heel goed keek nog uitzicht op zee ook. Ik kende het stadje in de omgeving van La Spezia niet, maar de ligging was perfect en het huisje oogde knus. Bovendien was het precies de komende vier nachten beschikbaar. Team Spontane Planning deed waar we het best in zijn, dus drie minuten later verscheen de boekingsbevestiging in mijn mailbox en prompt daarop berichtte eigenaresse Francesca ons met een allerhartelijkst kennismakingsappje. Onze midweek Lerici was geboekt.
Italiaanse styling
Dinsdagochtend zouden we vertrekken. We zetten geen wekker, maar slaagden erin om 08.15u weg te rijden uit Amsterdam-West. Om half 10 ’s avonds – mijn vriend trapt lekker door – reden we via de bergen Lerici binnen. Het appartement van Francesca lag bovenaan de hoogste berg van het stadje. Het perfecte verblijf voor ons tweetjes met heerlijk typisch Italiaanse styling touches; felbeschilderde vazen, bloemgeborduurde badkamergordijnen en antieke plafondventilators. Bovendien zag Lerici er alleen al in het donker van bovenaf mega gezellig uit. Perfetto!
lerici by night
We besloten nog een hapje te gaan eten, dus daalden af naar de haven, die ons nog verder verraste. Het was op de dinsdagavond bruisend gezellig, maar zeker voor het hoogseizoen niet te druk. En, dikke bonus: er werd om ons heen enkel Italiaans gesproken. Hier vieren de Italianen zelf de zomer. Italiaanse gezinnen, maar ook bevriende oudere dames en heren zaten op de bankjes aan de boulevard, terwijl kinderen en hondjes er ronddartelden. We prikten op aanraden van Francesca een vorkje pasta bij de gezellige dames van La Mano di Fatima en wandelden even later richting il Castello di Lerici en de Grotta Di Maralunga voor een Aperol Spritz op de pier, tussen de Italiaanse (surf) jeugd. En later weer alle treden de berg op naar ons eigen kasteeltje. Ons Ligurië avontuur had niet beter kunnen starten.
Iconisch portofino
De volgende ochtend besloten we de omgeving te ontdekken. Lerici is de perfecte uitvalsbasis voor veel toeristische Italiaanse highlights. In een uur reden we naar havenstadje Rapallo, waar ik me vergaapte aan de prachtige, statige gebouwen, om na een snelle lunch binnen twintig minuten in Portofino te belanden. De jet set bestemming deed zijn reputatie eer aan; het wemelde er van de luxe jachten, zo ongeveer elk modehuis had er een eigen boetiek (hallo Louis Vuitton winkel zonder giga rij voor de deur!) en iedereen, jong en (heel) oud, was er in de haven overduidelijk om te zien en gezien te worden. We aten bij het iconische Delfino en terwijl ik een babbeltje maakte met de eigenaresse, vergaapte mijn vriend zich aan alle foto’s van haar en de beroemdheden die aan de muur prijkten. Ondertussen loopt Frank (of Ronald, je weet het niet) de Boer langs met zijn vrouw en brengt de ober due limoncello van het huis. Portofinissimo!
Multo romantico
Er blijkt een kusjesroute, la Passeggiata dei Baci, langs de kust te lopen, die wij als love birds natuurlijk niet mogen overslaan. Via het pad komen we langs de fotogenieke Paraggi Baai en Baia Canone. Een heerlijke wandeling met, tussen de bomen door, de meest prachtige uitzichten op azuurblauw water en gekleurde huisjes. Ingrediënten die we de volgende dag in de multiplier gooien wanneer we Cinque Terre aandoen. Vanaf de haven van Lerici vertrekken dagelijks veerboten naar de vijf dorpjes Monterosso al Mare, Vernazza, Corniglia, Manarola en Riomaggiore, maar ook La Spezia, Portovenere en Levanto zijn met de bootjes te bereiken. Houd er wel rekening mee dat het loket tussen 12.00u en 14.00u gesloten is. Siësta! Francesca tipt ons ook nog het schilderachtige Tellaro.
Te veel moois eigenlijk om in één dag te bezoeken, maar we halen er het maximale uit. Vanaf Riomaggiore willen we via de Via dell’Amore (een romantische wandeling van 1 km) richting Manarola, maar het liefdespad blijkt gesloten wegens onderhoud. Dan maar een verkoelend drankje met geweldig uitzicht bij Bar e Vini a Pié de Ma, vlak voor het begin van het pad. Niente di cui lamentarsi! De veerbootjes varen helaas ook in het hoogseizoen maar tot een uur of 19.00u, dus we vertrekken op tijd terug naar Lerici. We dineren pal aan de haven bij La Calata en halen een toetje bij gelateria Papavera.
Pizza in pisa
Terwijl we ons laatste drankje op het balkon van Francesca doen, zoom ik op Google Maps wat in en uit op de kaart vanaf Lerici (ik ken weinig mensen die zo onvoorbereid op pad gaan, maar hey..). Ook Toscane blijkt vanuit hier heel goed bereikbaar. De volgende dag staan we in een uur en 25 minuten voor de toren van Pisa. Om na de verplichte toeristische kiekjes met de scheve toren even later aan de Via Santa Maria (met uitzicht op la torre) aan te schuiven voor onze eerste pizza. ‘Nee, niet de toren van Pizza’, leg ik mijn dochter over de app uit. Opnieuw lijkt alles haast onwerkelijk soepel te gaan. Geen gekke drukte, geen overvolle terrassen. Blijkbaar werkt ons gebrek aan planning dit tripje voor ons.
Midweek gemaximaliseerd
Hadden we nog meer dagen bij Francesca geboekt, dan hadden we zeker ook Florence (op twee uur rijden) of Parma (op anderhalf uur afstand) aangedaan. In ieder geval hebben we ons midweekje Lerici ten volste benut. Via het Iseomeer met een uitstapje naar Milano gaan we huiswaarts met haast te veel indrukken om in zo’n korte tijd te verwerken, maar wat een trip was dit! Nu maximaal nagenieten van alle foto’s en video’s en iedereen vertellen hoe fantastisch Lerici is, maar intussen hopen dat het onze onontdekte parel kan blijven. Hoewel ik de schelp al te ver open heb gedaan, natuurlijk, maar: Lerici, noi torniamo!
Boek een hotel in Lerici
Lerici onbekende uitvalsbasis voor de Cinque Terre
Lerici onbekende uitvalsbasis voor de Cinque Terre
