Door: Ingrid Paardekooper
In Italië zien ze de regio Molise nog wel eens over het hoofd. “Molise non esiste” (Molise bestaat niet), wordt dan gekscherend gezegd. Misschien komt dat, omdat het de jongste en op een na kleinste regio van Italië is. Misschien komt het, omdat de identiteit van Molise niet in één zin te vatten is. Maar wie er voor het eerst komt zal verrast zijn door al het moois dat er te vinden is.
De prachtig groene bergen van de Apennijnen, waar je in de zomer heerlijk kunt wanruiters delen of paardrijden en in de winter kunt skiën. Uitgestrekte heuvellandschappen in het binnenland met grote wijn- en olijfgaarden, zoals die van prinses Marina Colonna. Witte stranden aan de kuststrook, met de mogelijkheid om vanuit het stadje Termoli op excursie te gaan naar de Tremitieilanden.
De steden verrassen met hun mooie, soms kleurrijke architectuur en verborgen kunstschatten, zoals Italië’s oudste klokkengieterij in Agnone, het paleolithische museum in Isernia, de levensgrote schilderingen van paarden in het Castello Pandone in Venafro of de gotische kathedraal van Larino. De pittoreske dorpen op de toppen van heuvels bieden schitterende vergezichten over het weidse landschap.
Geschiedenis
De geschiedenis heeft de regio en haar inwoners zoals we die nu kennen op meerdere manieren beïnvloed en gevormd. Het is het gebied van de Samnieten, het Italische volk dat zo lang verzet bood tegen de Romeinen, en daar zijn ze in Molise trots op. Bij het dorp Pietrabbondante zijn onder meer nog tempels en een theater uit de tijd van die Samnieten te bezichtigen.
Uit de Romeinse tijd stamt het goed bewaarde Saepinum, waar je alle elementen tegenkomt die je in een Romeinse stad kunt verwachten: forum, tempels, thermen, markt, theater en stadspoorten.
Het is ook het gebied van de transumanza (inmiddels immaterieel Werelderfgoed), de seizoenstrek van herders die eeuwenlang hun grote kuddes kleinvee tweemaal per jaar vanuit Abruzzo via Molise naar Puglia – en vice versa – over brede ‘tratturi’ (paden) leidden. Sporen hiervan zijn overal in de regio aanwezig.
De middeleeuwen gaven de regio kastelen en kloosters, zoals de ooit zo machtige Abbazia di San Vincenzo al Volturno. Tussen de vijftiende en achttiende eeuw kwamen immigranten van Slavische en Albanese afkomst de regio binnen. Ze vestigden zich in de kuststreek en behielden voor een deel hun taal en tradities.
Feesten en tradities
In de negentiende en twintigste eeuw heeft grote armoede geleid tot zoveel emigratie, dat er in het buitenland meer Molisaanse gemeenschappen zijn dan in Molise zelf. Misschien is het daarom, dat in Molise vele, eeuwenoude tradities uitbundig gevierd worden.
Talrijk zijn de dorpen en steden waar – van oorsprong – ‘heidense’ feesten zijn opgenomen in de tradities van de katholieke kerk. Ze zijn diep geworteld in de samenleving. Zo zijn er de meifeesten om de komst van de lente te vieren, midwintervuurfeesten of feesten van patroonheiligen, zoals op 26 juli het Festa del Grano ter ere van Sant’Anna in Jelsi.
Samen met de culinaire rijkdom van de regio maken al deze aspecten de regio meer dan een bezoek waard!
Reisgids Molise
Ingrid Paardekooper schreef een fraaie reisgids over deze regio. Bestel ‘m bij de uitgever via deze link.