Door: Pim Faber
Een Greco di Tuffo di Meo bij het voorgerecht. Een Taurasi di Mastroberardino bij de lunch. Een Ferrari spumante na. Als je mag eten bij de De Brouwer – Renzuto’tjes, in Pozzuoli, zit je geramd. Word je niet uitgenodigd, is er toch goed nieuws: het ondernemende echtpaar Iris en Giuseppe organiseert een mooie wijntour rond Napels.
Giuseppe “Peppe” Renzuto groeide op in de wijk Scampia in Napels. Een bendeoorlog zoals wij die alleen kennen uit de serie Gomorra, maar ook de liefde, waren voor hem redenen om midden jaren ’90 vorige eeuw naar Nederland te vertrekken. In Amsterdam ontmoette hij uiteindelijk dankzij gezamenlijke vrienden lerares Iris de Brouwer: “In 2005 besloten we samen naar Napels te vertrekken. Die rauwe stad was voor mij wel even slikken…”
Etiquette rond maaltijden
Waar Iris ook even aan moest wennen: de etiquette rondom de maaltijden. “Toen ik net in Napels woonde, had mijn schoonmoeder eens dagenlang hard aan een prachtige pastaschotel gewerkt. Het hele huis rook heerlijk. De schalen werden op een fraai gedekte tafel neergezet, en toen kwam de vraag: “Wat wil je drinken?” Ik was nog echt een leek in Italië en zei: “Doe maar een jus d’orange.” Nou mijn hele schoonfamilie kon bijna aan de beademing. Zo’n zure drank bij zo’n verfijnd maal…”
Sowieso is eten en drinken in Napels aan veel regeltjes gebonden. Bij het ontbijt neem je altijd iets met melk en vaak iets zoets. De lunch is veelal warm en bij verschillende gangen gebruik je altijd schone borden, zodat er geen smaken gemixt worden. Er zijn hier drie mogelijkheden qua drinken: bij pizza neem je een biertje en bij de overige gerechten wijn of water.
Strega
Iris schrijft in 2014 een reisgids “100% Napels” (het tegenwoordige Time to Momo), met adresjes en tips voor een bezoek aan Napels. Maar veel lezers benaderen haar persoonlijk voor een rondleiding. “Peppe en ik zijn toen begonnen met tours uit te stippelen. Daarin hebben we zeker aandacht voor eten en drinken. Iedereen in Nederland kent wel Limoncello, ik raad mensen na een copieuze maaltijd altijd een “Strega” aan. Een likeur met 70 kruiden en specerijen. 40% alcohol. Knalgeel van kleur. Het leuke is, dat drankje past perfect bij Napels. De mensen die het drinken hoor ik vaak eerst “oe”, “ah” en “oh”, zeggen. Dan zakt het en voelen ze ineens warmte van binnen. Het is echt een geweldig drankje, wordt soms ook gebruikt in gebak. En het helpt tegen verkoudheid…”
Het gaat niet om de hoeveelheid, het gaat niet om de alcohol, het gaat om het genieten.”
Strega wordt gemaakt in Benevento, zo’n 15 kilometer buiten Napels, door een echt familiebedrijf. Het is juist dat soort ondernemers, die lokaal en het liefst duurzaam produceren, waarin Peppe en Iris geïnteresseerd zijn. En die vonden ze bij de Vesuvius. “Zo’n vulkaan zorgt voor enorm vruchtbare grond. Zo produceert het bedrijf dat we kunnen bezoeken de bekende “Lacryma Christi”, de tranen van Christus. Gemaakt van 80% Piedirosso en 20% Aglianico. Voor de witte wijn, ook een “Lacryma Christi” wordt o.a. de Caprettone druif gebruikt, een typerend ras voor Campania, dat eigenlijk meestal met andere druiven wordt gemengd.”
De lichte lunch die bij de wijnen geserveerd wordt vindt zijn oorsprong ook in de omgeving. “De familie die eigenaar is van de wijngaarden, maakt ook zelf de lunch. Bruschetta met kruiden en tomaten uit eigen tuin. Salade uit de tuin, vers brood en heerlijke salami en kazen.”
Angst om auto te rijden
Iris woont nu alweer achttien jaar In Napels, en heeft zich vele gebruiken van de stad eigen gemaakt. Aanvankelijk durfde ze niet eens auto te rijden. “Hou op. Op de ringweg reden ze 50 kilometer per uur op de rechterbaan en 120 op de linkerbaan. En er stonden zoveel verkeersborden, die waren compleet onleesbaar.” Uiteindelijk overwon ze haar weerstand, toen ze ontdekte dat Napolitanen gewoon wat creatiever en soepeler met regeltjes omgaan.
Maar dat is niet op alle gebieden zo. Iris: “Neem nou koffiedrinken. Dat is in Nederland een zooitje. Iedereen drinkt maar wat. Neem je om vier uur ‘s middags een cappuccino, geen haan die ernaar kraait. Nou, dat is hier wel anders. Ik vond dat zo grappig, dat ik een instructiefilmpje heb gemaakt, over hoe je koffie drinkt. Zo is het hier ondenkbaar dat je een espresso nuttigt, zonder dat je eerst een slok water neemt. Dat maakt de smaken van de koffie los. Het is net als met wijn, het gaat om het genieten. Je moet het beste eruit halen.”
Rondleidingen
Iris en Peppe organiseren ook een anti-maffiatour in Scampia, waar ze aandacht vestigen op positieve projecten en initiatieven om de wijk van het negatieve imago af te helpen en meer de realiteit te laten zien. Ze zamelen daar ook geld mee in voor goede doelen. En of het nog niet genoeg is, introduceerden ze in 2024 een wijntour. Iris: “Die gaat onder andere naar de wijnboerderij bij het Lago d’Averno. Die produceert een geweldige typische vulkaanwijn Campi Flegrei. De witte wordt gemaakt van de Falanghina druif, de rode van de Piedirosso. Eerst met e-bikes langs de kust over de boulevard van Pozzuoli. Dan langs het amphitheater, het meer van Avernus en dan wordt de lunch geserveerd. Met dus die heerlijke wijn. Het gaat niet om de hoeveelheid, het gaat niet om de alcohol, het gaat om het genieten.”
Nu het woord genieten is gevallen, wordt het tijd om de feestdagen erbij te halen. De lijst met wijnen die de familie normaalgesproken nuttigt is indrukwekkend. De broer van Peppe heeft zo zijn adresjes om de mooiste oogstjaren in te slaan. Maar wat staat er dit jaar allemaal voor fraais op het menu? “Altijd weer moeilijk. Want er komen de prachtigste druiven en wijnen uit Campania, een aantal heb ik al genoemd. Maar denk ook eens aan de primitivo, hadden we het nog niet eens over gehad. Of de witte Fiano di Avellino.” Oké, maar toch, wat wordt het nou dit jaar? Iris schiet in de lach. “Euh, ik denk dat we het maar vast over volgend jaar moeten hebben, want dit jaar zitten we in… Nederland!”
Locals in Napels
Meer info over de rondleidingen van Iris en Beppe via hun website www.localinnaples.com.
Pims passie
Iris en Pepe werden geïnterviewd door televisiemaker, thrillerschrijver én wijnliefhebber Pim Faber. Pim zelf is dol op de Taurasi Opera Mia, ook uit Campanië. Een fles voor geoefende wijndrinkers of koene avonturiers, zegt Pim. “Zo’n wijn die uren na het drinken nog rondzingt in je mond. Een complexe wijn om van te houden”. Te koop in Pims shop: vinifabrini.com.
