De deelnemers van het San Remo songfestival 2025 zijn bekend!
Onlangs maakte de RAI alle 30 deelnemers bekend voor het bekende songfestival van Sanremo in 2025. Wie de Italiaanse muziek een beetje volgt ziet al snel bekende namen zoals Fedez en Giorgia maar ook oud deelnemers aan het Eurovisie Songfestival. We nemen het lijstje, de geschiedenis van het festival en beroemde oud-winnaars even met je door.
San Remo. Of Sanremo, zoals de Italianen schrijven. Stad van wiskundige Giovanni Saccheri en filmregisseur Mario Bava, maar ook van Alfred Nobel. Hij overleed er in 1896. Je komt er voor de wielerklassieker, het decadente strandleven of het casino. Maar de bekende borelingen en hoogtepunten ten spijt, San Remo schrijft vooral geschiedenis als hét podium voor de Italiaanse popmuziek. Artiesten als Eros Ramazzotti, Andrea Bocelli en Laura Pausini vonden hier hun springplank naar de rest van de wereld en vele winnaars mochten, als nationale trots, direct door naar dat ‘andere’ grote festival. Gigliola Cinquetti, bijvoorbeeld. Zij won in 1964 met Non ho l’età niet alleen het goud van San Remo, maar ook van Europa. Italië stond op zijn kop en nog altijd klinkt Non ho l’età als een lied van triomf op de vele radiozenders, een beetje alsof hiermee een Romeinse inval in Europa wordt gemarkeerd.
Tja, die kleine badplaats in Ligurië, met een slordige 50.000 inwoners, dacht in 1951 een leuke liedjeswedstrijd te organiseren in het plaatselijk casino, naar Toscaans voorbeeld. Viareggio had in 1948 namelijk al het Festival del Canto Italiano georganiseerd. Het avondje van vermaak met drie artiesten in het casino was vermakelijker dan gedacht. Het publiek wilde meer en kreeg meer. Een jaarlijkse traditie was geboren, alleen werd het casino daarvoor te klein. Het Festival della Canzone Italiana (Festival van het Italiaanse lied) moest in de jaren 70 dan ook uitwijken naar het nabijgelegen Teatro Ariston en toen na de radio ook grote tv-zenders belangstelling toonden, ging het dak er letterlijk af. San Remo was daarmee de grondlegger van het belangrijkste evento mediatico van het jaar, waarvoor tientallen miljoenen muziekliefhebbers dagenlang aan de buis gekluisterd zaten. Nog steeds, trouwens!
Toch is er iets veranderd, weet VRT-journalist en Italiëkenner Willem Van Mullem. “De muziekwedstrijd heeft aan kracht gewonnen, omdat het om meer gaat dan muziek alleen. Zo wordt er vijf avonden lang veel tijd besteed aan speeches en monologen. Je kan het festival beschouwen als een spiegel op de Italiaanse samenleving. Maatschappelijke thema’s zoals ‘inclusie’ worden door de centrale presentator met een wisselende co-presentator aangesneden”.
Terug naar de muziek. Bij dit festival is het deelnemersveld verdeeld in twee categorieën: Campioni (24 bekende en ervaren artiesten en Nuove Proposte: acht minder bekende of zelfs onbekende talenten. In beide categorieën wordt een winnaar gekozen en de uiteindelijke ‘kampioen’ mag zeggen of hij voor Italië wil uitkomen tijdens het Eurovisie Songfestival. Mocht hij niet willen, dan krijgt het beste talent die kans.
Niet alleen meedoen aan dit festival is een groot ding in Italië, een kaartje voor het publiek is minstens zo gewild. Net als bij het nieuwjaarsconcert in Wenen worden fikse bedragen neergeteld voor een avondje San Remo. Wie er een paar honderd euro voor over heeft, moet nog wel geluk hebben ingeloot te worden, want er zijn er ook die de hele week op de voorste rij willen zitten. In dat geval ben je een paar duizend euro kwijt. Ach, troost je met de gedachte dat miljoenen fans ook dit jaar weer voor de buis zaten.
Het festival in 2025
Het muziekfestival in San Remo is aan zijn 75e editie toe. Het is dus ouder dan het Eurovisie Songfestival, dat destijds ontstond naar Italiaans voorbeeld. In Italië zelf is San Remo overigens een stuk populairder en bekender dan het Eurovisie Songfestival, ondanks – of dankzij – de strikte voorwaarden. De organisatie blijft vasthouden aan Italiaans als voertaal én optreden met een live orkest. Hoezo populair? Het Festival della Canzone Italiana houdt Italië een week lang aan de buis gekluisterd, met als climax dit jaar zo’n 14 miljoen kijkers voor de finale.
11 en 15 februari 2025 kan je weer voor de buis zitten want het festival is live te volgen, ook online. De presentator van dienst is nieuw. Amadeus was jarenlang het vaste gezicht maar voor 2025 en 2026 zal Carlo Conti de liedjes aan elkaar praten. Hij is tevens de nieuwe artistiek directeur.
Zoals al even gememoreerd zien we een aantal bekenden zoals: Achille Lauro (Eurovisie in 2022 voor het dwergstaatje San Marino), Francesco Gabbani (Eurovisie in 2017), Francesca Michielin (Eurovisie in 2016) en de 73-jarige Napolitaan Massimo Ranieri die al in 1971 en 1973 aan het Eurovisie songfestival meedeed.
Verder zien we The Kolors die in 2023 een mega zomerhit scoorden met Italodisco, de spraakmakende rapper Fedez en de zangeres Elodie. Haar kan je alvast bewonderen op de befaamde Pirelli kalender van 2025
Deelnemers Sanremo Festival 2025
- Achille Lauro
- Gaia
- Coma_Cose
- Francesco Gabbani
- Willie Peyote
- Noemi
- Rkomi
- Modà
- Rose Villain
- Brunori Sas
- Irama
- Clara
- Massimo Ranieri
- Emis Killa
- Sarah Toscano
- Fedez
- Simone Cristicchi
- Joan Thiele
- The Kolors
- Bresh
- Marcella Bella
- Tony Effe
- Elodie
- Olly
- Francesca Michielin
- Lucio Corsi
- Shablo feat. Guè, Joshua, Tormento
- Serena Brancale
- Rocco Hunt
- Giorgia
Bekende oud-winnaars
Nilla Pizzi won de allereerste twee edities van het San Remo Festival met Grazie dei fiori en Vola Colomba. In 1956 haalde ze de Nederlandse hitlijst met Arrivederci Roma.
Domenico Modugno werd zelfs wereldberoemd door zijn deelname met het lied Nel blu dipinto di blu, dat buiten Italië een andere titel kreeg: Volare. In de Verenigde Staten bereikte het zelfs de eerste plaats in de Billboard Hot 100, als enige Italiaanse nummer ooit. Daarnaast kreeg het nummer twee Grammy’s, maar op het Eurovisie Songfestival moest ‘ladykiller’ Modugno genoegen nemen met de derde plaats.
Betty Curtis deed in 1959 mee aan San Remo met Nessuno en twee jaar later won ze de wedstrijd met het prachtige Al di là, één van de mooiste Italiaanse liedjes ooit gemaakt.
Matia Bazar won het liedjesfestival van San Remo in 1978, maar kwam op het Eurovisie Songfestival niet verder dan de middenmoot. Toch scoorde de band diverse hits, waaronder Ti sento, dat in 1986 de hele wereld over ging. Nadat zangeres Antonella Ruggiero de groep in 1989 verliet was het gedaan met het succes.
Salvatore (Toto) Cutugno is misschien wel de koning van San Remo. Hij deed maar liefst dertien keer mee en won ook meerdere malen. In 1990 volgde daarop zijn overwinning op het Eurovisie songfestival in Zagreb met de ballade Insieme 1992, die de Europese politieke integratie vierde. Zijn grootste hit werd ook in Nederland L’italiano die je vast en zeker kent. Toto overleed in augustus 2023.
Alice debuteerde op het Festival van San Remo in 1972 onder haar eigen naam Carla Bissi met het lied Il mio cuore se ne va, maar wist niet te winnen. Negen jaar later wel, met het nummer Per Elisa, geschreven door Franco Battiato. Internationale bekendheid kregen de twee toen ze als duo deelnamen aan het Eurovisie Songfestival met I treni di Tozeur.
Albano Carrisi, die op het podium de naam Al Bano gebruikte, was verslaafd aan festivals. Zo hoorden we hem op het Festival delle Rose in 1966 en twee jaar later won hij de zangwedstrijd Disco per l’Estate. Hij was niet weg te slaan in San Remo en op het Eurovisie-festival, maar uiteindelijk bracht het hem, samen met Romina Power, succes: Felicità.
Ricchi e Poveri (‘Rijken en armen’) is een Italiaanse band uit Genua die in 1968 werd opgericht en een paar keer misgreep op het San Remo-festival. Tweede is geen eerste, helaas. In 1985 wonnen ze uiteindelijk wel met Se m’innamoro. In Nederland klinkt hun muziek vooral in Volendam, maar dan vrij vertaald door Monique Smit en Tim Douwsma (‘Eén zomeravond met jou’) en Frank Galan (‘Mooier dan woorden ben jij’). Recent bloeit hun oude hit Sarà perché ti amo weer volop op de socials en in voetbalstadions.
Riccardo Cocciante is, mede dankzij het festival van San Remo, inmiddels goed voor meer dan dertig albums en derhalve een grootheid in Italië en Frankrijk. In Nederland zingen we Margherita en Sincerità huilend mee, om nog maar te zwijgen over de vele vertalingen die door Hazes, Borsato en De Leeuw zijn opgenomen.
Giorgia Todrani mag geen (achter)naam hebben, want als Giorgia debuteerde ze in 1994 op het Festival van San Remo met het nummer E poi en een jaar later pakte ze er zelfs de winst met Come saprei. Het leverde haar een prachtige muziekcarrière op, waarbij het duet Vivo per lei wereldwijd zelfs in gouden letters geschreven wordt. Ook in 2025 schittert ze weer in Sanremo.
Måneskin werd opgericht in 2016 door een paar Romeinse schoolvrienden. Ze braken nationaal door met de tweede plaats in het elfde seizoen van X Factor en in 2021 vormden San Remo en Rotterdam hun springplank naar de rest van de wereld. Het was overigens pas de derde keer en voor het eerst sinds 1990 dat Italië het Eurovisie Songfestival won. Hun succes duurt nog altijd voort. Mick Jagger noemde ze zelfs een keer de beste rockband van dit moment. Vorig jaar namen ze een album op met Dolly Parton.
Het casino van San Remo
We noemden al even het casino van San Remo waar het festival ooit begon. In deze tijd dat je ook naar een online casino buitenland kan, ademt het oude casino nog de grandeur van weleer. Het Casinò di Sanremo bestaat al sinds 1905 maar pas in 1928 kreeg het een officiële vergunning. De Franse architect Eugène Ferret ontwierp het in de karakteristieke Belle Époque-stijl. Een fraai versierde gevel lacht je toe en binnen is het interieur buitengewoon elegant. Een leuk detail is dat de eerste croupiers uit Oostende in België kwamen. Daar was namelijk een speciale opleiding voor dit vak. Er werd in de tijd niet alleen gegokt maar er waren bijvoorbeeld ook schaaktoernooien songfestivals, literaire maandagen, theater- en operafestivals. Het casino was altijd een plek waar Italiaanse en Europese elite elkaar ontmoette.
Op 29 januari 1951 vond de eerste editie van het Sanremo Festival er plaats. Tot 1976 was dit de thuisbasis voor het festival waarna het verhuisde naar het Ariston Theater.