Coen en Marie-José emigreerden: “In Italië staat de mens nog centraal”    

10 tegen 1 dat je er wel eens aan heeft gedacht; emigreren naar Italië. Die dromen worden levend als we de verhalen horen van mensen die de stap genomen hebben. Coen en Marie-José wonen in Italië. Il Giornale tekende hun verhaal op met een verrassende conclusie.

Vijftien jaar geleden kochten we ons huis in Italië. We waren een aantal keer op vakantie geweest in Alto Lazio, het noordelijke deel van de regio Lazio en voelden ons er direct thuis. Naar onze mening is dit het hart van Italië, geografisch maar ook figuurlijk. Het is een geweldige plek, streek van de Etrusken. Dichtbij Rome, dichtbij Siena, dichtbij het meer van Bolsena en niet ver van zee. Sinds 4 jaar wonen we permanent in Italië. Daarvoor brachten we de vakanties in ons huis door maar we hadden steeds meer moeite om terug te gaan. Toen de kinderen gingen studeren dachten we: “Waarom blijven we niet gewoon?!”

Vanaf 2003 zijn we op zoek gegaan naar een huis. We waren al een tijdje bezig en op een dag zei mijn vrouw: “Coen, je moet nu je koffers pakken want je gaat dadelijk naar Italië, ik heb alles geregeld, je moet een huis bezichtigen”. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb het ter plekke gekocht!

Het was toen nog een ruïne waar nog net een dak op zat. Abitabile, ‘bewoonbaar’ zeggen de Italianen soms nog in dit soort gevallen maar dat was het echt niet. We gaven ons 10 jaar om het stukje bij beetje op te knappen. Ik vond het heerlijk. In Nederland de hele dag in de auto of achter de vergadertafel. In Italië lekker fysiek bezig en twee tempo’s lager leven.

Loslaten en de tijd nemen

Veel mensen klagen dat dingen hier niet lopen zoals in Nederland maar daar moet je je op instellen. Loslaten en de tijd nemen, het ritme van hier overnemen. Dat is een belangrijke les voor iedereen die een dergelijk avontuur aangaat. Het land is anders, het heeft zijn gebreken maar uiteindelijk functioneert het. Je drinkt hier eerst een kop koffie met de burgemeester. Die introduceert je in zijn netwerk. Daar ga je een keer mee eten en zo groeit het vertrouwen. Je hebt een veel sterkere sociale band met mensen met wie je zaken doet dan in Nederland.

Ik ben bedrijfskundig ingenieur en werkte voor grote Nederlandse bouwbedrijven. In Italië vroeg een vriend of ik een woning wilde bouwen. Dat was wel een sprong in het Italiaanse diepe maar uiteindelijk ging het goed. Ik kan natuurlijk een boek schrijven over alle belevenissen. De taalbarrière, de bureaucratie, kundige en onkundige werklieden maar met vallen en opstaan hebben we geleerd. We merkten dat er veel vraag was naar mensen die een bouw of verbouwing kunnen begeleiden en daarom besloten we met een beetje mond tot mond reclame er maar een bedrijfje van te maken. Het werd meteen een succes. Mijn vrouw is tuinarchitect en dat paste perfect in de dienstverlening. Italianen hebben doorgaans niet zo heel veel met tuinen. Het belangrijkste is dat die eten of drinken oplevert! Ze zien Nederlanders als echte groenspecialisten.

Later ben ik ook gaan bemiddelen bij de aankoop en verkoop van huizen en hebben we ons aangesloten bij het netwerk van ItaliaCasa waarmee we direct een goede klik hadden. Zij willen lokale Nederlandssprekende mensen, die de streek en huizen echt zelf kennen. We delen dezelfde visie en dat betekent bijvoorbeeld dat je eerlijk moet zijn en soms moet zeggen dat iets niet goed is. Als er een ding duidelijk is geworden hier in Italië, is dat je een betrouwbare partij nodig hebt die je adviseert want net als in Nederland zijn er ook in Italië lieden die je geld uit de zak willen kloppen. Wij steken veel tijd in een goede voorbereiding zodat mensen niet voor verrassingen komen te staan want die verhalen kent iedereen.

Contact met familie en vrienden veel intenser

Sommige mensen denken dat emigreren de band met familie en vrienden verslechtert maar wij ervaren dat helemaal niet zo, integendeel, die is juist beter geworden. Natuurlijk, je ziet elkaar minder maar als je elkaar ziet is het veel intenser. Onze kinderen en vrienden komen regelmatig want dat is tegenwoordig zo makkelijk. Ze vinden het heerlijk hier, vakantie! Maar als ze er zijn hebben we veel beter contact, we praten echt met elkaar, over onze diepere emoties en de belangrijke dingen van het leven. De rust van hier, weg uit de Nederlandse hectiek en de tijd die je echt samen doorbrengt maakt dat we een soort verzamelplaats van herinneringen hebben gemaakt die onze band enorm versterkt.

We voelen ons hier geweldig. Ja, we verdienen een stuk minder dan in Nederland maar we hebben hier niet veel nodig. De luxe en de nieuwe leaseauto’s hebben we achter ons gelaten, een verademing. De sociale contacten zijn hier dieper, het leven heeft een ander ritme, het ritme van de mens, die in Italië nog centraal staat.

Lees ook de verhalen van andere Nederlanders die wonen in Italië.