Geloof en kerk in ItaliëKunst & CultuurNieuws

Italiaanse nonnen trekken in Hollands mannenklooster

In Nederland zie je zelden een non op straat maar in Italië kom je ze in bijna alle steden regelmatig tegen. Op de site van Dichtbij lazen we dat het nog maar kleine aantal nonnen in Nederland afgelopen zaterdag een stevige impuls kreeg, uit Italië…

Zaterdag werd het voormalige Karmelklooster in Aalsmeer officieel overgedragen aan dertien Italiaanse nonnen uit Pontano, in de buurt van Macerata in de regio De Marken. Ze kochten het klooster en hebben het verbouwd tot een slotklooster. Dit houdt in dat de zusters, die daarom ook wel slotzusters worden genoemd, niet buiten komen want het bidden staat centraal.

Het karmelklooster in Aalsmeer
Het Karmelklooster in Aalsmeer

De zusters, in de leeftijd van 30 tot 50 jaar, behoren tot een Benedictijner kloostergemeenschap en worden de nieuwe bewoners omdat er geen Nederlandse mannen meer waren uit de Karmelietengemeenschap. Ook zijn er nauwelijks jonge Nederlandse  nonnen te vinden, in Italië leeft het kloosterleven nog wel onder jongeren.

De laatste bewoner van het klooster was Broeder Ferdinant, die woonde er 39 jaar maar verblijft tegenwoordig in het Twentse Zenderen. Een kleine dorp in de buurt van Almelo en een bolwerk van de Karmelietengemeenschap.

Italiaanse zustergemeenschap

De zustergemeenschap uit Pontano zijn Benedictinessen. Een eeuwenoude kloosterorde geïnspireerd door Benedictus, een heilige die leefde van 480 tot 547. Hij wordt beschouwd als vader van het kloosterleven in de Latijnse Kerk. Benedictus werd geboren in Nursia, het huidige Italiaanse Norcia in de buurt van Perugia. De vorige paus noemde zich naar hem.

Zaterdagmiddag kregen de religieuzen in een bomvol parochiehuis een hartelijke, feestelijke ontvangst van heel katholiek Aalsmeer en kerkgangers uit de omgeving.

Benedictus van Nursia
Benedictus van Nursia

Kloosterleven

Dichtbij interviewde een paar zusters zoals de jonge Suora Fernanda. Ze is in Berlijn opgegroeid in een groot katholiek gezin. Een van haar broers is priester en zelf studeerde ze Latijn en Duits. De meeste zusters zijn goed opgeleid in allerlei disciplines. Er zal worden gebeden en gewerkt: ora et labora, vooral ‘handwerk’. De orde streeft naar gastvrijheid, is ‘heel open’, maar wél binnen een kader: “We zijn geen hotel. Vrouwelijke gasten zijn welkom, die zich realiseren dat de het kloosterleven een ‘existentiële ervaring is'”. “Het is de taak van de Benedictinessen ‘om de mensen tot God te brengen”, aldus zuster Fernanda.

De zustergemeenschap is een afgesloten eenheid, waarbinnen elk taken en verantwoordelijkheden heeft. Zo wordt er niet gezamenlijk of om beurten gekookt, er is een zuster-kok. De leefgroep wordt geleid door een moeder overste. De zusters genoten van de ongebruikelijke belangstelling. De verwachting is gewekt, dat zij binnenkort ook Nederlands zullen spreken. Het klooster ligt namelijk naast de kerk, maar ook naast het dorp.

Geloof in Italië

Het Italiaanse klooster van de zusters heeft een eigen website: www.santamariadellerose.com
In onze gedrukte krant las u in de vorige editie al veel over geloof en bijgeloof in Italië. De editie is online na te lezen. Verschillende artikelen plaatsen we de komende tijd op deze site.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back to top button