algemeenApuliëLezersverhalenNieuws

Dertig in Apulië, Salute op het goede (lange) leven

Je zou ze de kost moeten geven, die grijzende Hollanders die na hun pensioen liever afzakken dan inzakken. Beter gezegd: senioren die hun oude dag slijten in het zuiden van Europa. Daar is immers het zonnetje warm, de zee blauw en la vita dolce. Maar je hebt er ook die Holland al op jonge leeftijd verlaten voor het goede mediterrane leven. Niet voor hun oude dag, maar voor de dag waarop ze ouder worden; Eva Brouwer (30) en Saskia van Genugten (30).

“Onzin!” Gevraagd naar de psychische worsteling van hun verjaring, is het vooral Eva die fel reageert. “Alsof het een complex is. Ik ben helemaal niet bang om ouder te worden, echt niet, maar ik vind dertig toch wel een moment. Alles lijkt nu ineens veel serieuzer te worden. Eenmaal in de dertig moet je tegenwoordig wel bezig zijn aan een carrière en moet je weten of en wanneer je kinderen zou willen. Dat vind ik vreemd en daar keek ik wel een beetje tegenop.” Saskia: “Het is niet zozeer de angst om oud te worden, maar de angst om niet meer jong te zijn. Alsof je bepaalde dingen niet meer mag en niet meer meedoet als je dertig bent. De speeltijd is voorbij, de tijd van spek-en-bonen. Belachelijke gedachte, hè?”

Gefeliciteerd! Verjaardag in Italië
Gefeliciteerd!

Extra vergine

De kersverse dertigers besloten in hun ‘twintiger jaren’ om die bijzondere, maar gevreesde verjaardag niet in rouw te aanvaarden, maar feestelijk te bestrijden. Waar anders dan in het land waar olijfolie de jeugdige elixer schijnt, en het land waar beide dames ook daadwerkelijk hun jeugd beleefden.

Eva: “Ik heb na mijn middelbare school, dus op mijn achttiende, een paar maanden in Florence gezeten en tijdens een Erasmus-uitwisseling kwam ik voor een studie kunstgeschiedenis naar Rome. Daar heb ik Saskia ontmoet. Zij kon mij aan een kamer helpen.” Saskia: “Dat klikte meteen. Ik heb me eigenlijk nooit afgevraagd waarom, maar we werden dikke vriendinnen en kwamen na Rome in Amsterdam te zitten; daar waren we anderhalf jaar huisgenoten. Sindsdien ben ik voor mijn werk van de ene naar de andere stad getrokken, maar het contact is altijd gebleven. Altijd. Ook in de tijd dat ik in Bologna woonde, kwam Eva me vaak opzoeken.” Lachend: “Ja, dat waren leuke Italiaanse feestdagen.”

[divider][divider]

Droomplek

Rome, Amsterdam en Bologna voorbij, hebben de wegen van Eva en Saskia zich inmiddels al geruime tijd gescheiden. Saskia heeft zich genesteld in Helsinki, terwijl Eva zich in Utrecht bezighoudt met radio- en televisiewerk. Hoog tijd om elkaar weer eens te zien, zo vonden ze op hun 29ste en in hun 30ste lag het alibi verscholen. Het bleek makkelijker gezegd dan gedaan, want hoe laat je je vrienden weten dat ze een weekendtrip naar Italië moeten boeken?

Saskia: Het is misschien naïef, maar wij dachten dat onze vrienden wel wat voor ons over hebben, twee vriendinnen met een identiteitscrisis, haha.” Eva: “Je moet dat dertigers dilemma niet te zwaar maken, maar je weet natuurlijk nooit wat er allemaal nog kan gebeuren in het leven, dus daarom wilden we het goed vieren op een droomplek. Op onze droomplek”.

Lekker eten in puglia
Vers uit de zee

Saskia: “Die liefde voor Italië hebben we gemeen; de kunst, de mensen, het eten, bijna alles is er fijn eigenlijk. Tijdens mijn studententijd vond ik het natuurlijk helemaal geweldig dat ik in Italië zat, maar pas in de jaren daarna ben ik de stad veel meer gaan waarderen. Dan leer je het karakter kennen, terwijl ik in die studietijd vooral op alfabetische volgorde de aperitivobars afging.”

Eva: “Naarmate je vaker in Italië komt, zie je trouwens ook de mindere kanten van het land. Dan sta je in de rij voor het loket om uiteindelijk te horen dat je bij het verkeerde loket staat. En even aangeven waar je dan wel moet zijn, ho maar. Je wordt er natuurlijk knet-ter-moe van, dat sommige dingen hier niet werken. Kijk, zolang je er niet woont en alleen maar komt logeren voor een weekendje of een paar weken, dan heb je daar geen last van. Op die manier blijft het je droomland, een paradijs. Ach, misschien dat ik het na mijn pensioen wel aandurf, een huisje in Rome. Dan weet ik inmiddels hoe alle loketten werken en dan heb ik bovendien geen haast meer, dus alle tijd om te relativeren, haha.”

Puglia, puur Italië
Puglia, puur Italië

Uitnodiging

Wanneer in Apulië een prachtig landgoed wordt gevonden en Eva en Saskia een definitieve gastenlijst hebben opgemaakt, kunnen de uitnodigingen de wereld in.

Cari amici!  

After a careful selection process, we have decided upon the precise venue of our Birthday Party, which will take place in the weekend 27-29 May 2011. 

It is a “Place of Charme” that goes back to the sixteenth century (including its frescos) now converted into Agriturismo Montepaolo. Here, we can see ourselves turn 30 gracefully.

The place itself is in a nature reserve and comes with a giant swimming pool. The Adriatic becomes the Ionian sea at only at 9 kilometers of distance…

“Het is heel moeilijk om te beschrijven wat Italië met me doet.” Eva staart naar het plafond en vervolgt na enkele seconden: “Als ik verstandelijk kijk, dan hebben kunst en cultuur mijn interesse, maar ook de geschiedenis. Maar zonder na te denken is het gewoon een gevoel van thuis. Ik vind het niet erg om in het middelpunt van de belangstelling te staan en dit is gewoon een land waarin ik me heel levend voel. Je krijgt er sowieso veel meer aandacht dan in Nederland.”

Saskia herinnert zich een voorval: “Ik heb ooit een heel leuke avond gehad in een restaurant in Rome; heerlijk gegeten in een goed gezelschap. Kom ik er een half jaar later met een andere vriendin terug, zegt die eigenaar: ‘Bentornato!’ Nou ja, hij herkende me van maanden geleden! Moet je een tentje in Amsterdam proberen, waar studenten met de kater van de avond ervoor je een menu toewerpen. Nee, dat ‘pamperen’ in Italië, daar hou ik wel van.”

Eva: “Je bouwt een band op met je stamkroeg, met je slager en met je kapper. Heerlijk. Ik probeer dat ook in Nederland, maar dat is toch anders. Verder gaat mijn Italiaanse ‘gedrag’ in Nederland niet veel verder dan het koken voor vrienden en het kijken naar Italiaanse films.” Saskia: “Ja, maar dan ga jij ook echt wel kopje onder. Met de muziek hebben we allebei niet zoveel, hoewel ik het wel erg mooi vindt dat ze in hun teksten veel en veel dieper gaan om hun gevoel te benoemen. Dat gaat vijf keer dieper dan die arme Guus Meeuwis ooit zal kunnen, haha.”

Genieten met vrienden van een heerlijke maaltijd in Italië
Genieten met vrienden van een heerlijke maaltijd in Italië

Conversano, mei 2011

De verjarende vriendinnen lachen, kletsen en drinken in het gedroomde Apulië. Daar waar de vrienden lief zijn en het nog jonge leven zoet is. Samen boodschappen doen in het dorp, samen luieren op het strand en samen koken bij het zwembad. Aan tafel geniet het gezelschap, tussen zon en maan, Italië in optima forma. Precies zoals de dertigers dat op hun 29ste hadden voorgesteld; feestelijk, smakelijk en onvergetelijk, met een speech voor de vriendschap en een toost op het leven. Op naar de 40!

Fotografie: Laurence Underhill

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back to top button